Arratsaldean, etxean lanean ari nintzela, Peloiaren WathApp mezua.

Pintxo poteako izango dek, neure artean. Baina, ez. Eskalatzera joateko proposamena zen. Seietan amaitzen zuela Zarautzen eta ea handik zuzenean eskalatzera joango ginen.

Hauxe izan da nire hurrengo pentsamendua: Eguraldi txarra baino azkarragoak izan gaituk gaur.

Bien bitartean, krokisa hartu eta, denbora gehiegi izango ez genuela jakinda, zer sektoretara jo pentsatzen hasi naiz. Fuxinara joatea erabaki dut.

Zazpiak laurden gutxi aldera edo iritsi gara Arritxulo aterpera, eta neska-mutil pila bat zegoen han, naturaz gozatzen. Trasteak hartu eta hormara, tipi-tapa.

Iritsi gara Fuxina sektorearen ezkerreko aldera eta 2. bidetik hasi eta ezkerrerantz joatea erabaki dugu. Ni hasi naiz gaurkoan, normalean Peloiari uzten badiot ere.

Lehenengo bidea, Ez du (5b, 20 m), egin dut, baina ez oso sentsazio onekin. Deskuelgean segurtasuneko mosketoi pare bat jarri, eta behera.

Peloiak ekin dio ondoren.

Dotore aritu da, nirekin konparatuta. Aitortu behar dut pixka bat pikatu ere egin naizela.

Konfiantza handia hartu du gure Peloiak, eta asko igartzen da.

Pauso gogorra pasatu eta iritsi da bilgunera.

Jaitsi denean, bilgunetik elurtuta ikusten den mendia bere ustez Orhi dela esan dit.

Hala dela esango nuke nik ere.

Sektorera iritsi arte dezenteko beroa egiten zuen, baina eskalatzen hasterako galerna moduko haize freskoa sartu da, eta beldurrez genbiltzan hasieran, euria egingo ez ote zuen pentsatuta.

Nik ekin diot bigarren bideari ere, La pasada (5b, 20 m) izenekoari. Bidea aurreko bidearen bilgune berera doa, eta horregatik utzi ditugu segurasuneko mosketoiak bertan. Iruditzen zaigu garrantzitsua dela deskuelgeak dauden lekuetan, behin baino gehiagotan igo behar denean, nork bere materiala jarri behar duela, horman finko dagoenari desgaste txikiagoa eragiteko.

Bigarren bidea eskalatu dut, baina ez oso txukun.

-Hi a vista ez habil oso fin! -botako lidake nik dakidan batek.

Peloiak, berriz, erraz eta ondo egin du.

Gustatzen zaigu adarra jotzea, baina horrela dabilenak aitortza ere merezi du. Gortuko kamiseta flamantearekin (ea hurrengoei atzean zerbait jartzen diegun. Sponsorrak ere onar daitezke).

Pixka bat gorago (eta ilunago…).

Jaitsi denean, ezkerrera beste pausotxo bat eman eta Intxalbe (5b, 20 m) bidearen azpian jarri gara.

-Nahi al dek hik hasi, Peloi?

-Ez, ez. Hoztu gabe. Segi hik berriz ere.

-Benga, ba.

Hasi naiz. Desplometxo eder bat hasteko, helduleku ederrekin… eta oraingoan, bai. Ederki pasa naiz. Gozatu egin dut. Gora iritsi, eta Peloiak berehala jaitsi nau.

Peloiaren txanda.

Ederki egin du, gaurko bide guztiak bezala.

-Ez zegok gaizki, Pelon! Ordubetean hiru bide egin dizkiagu!

-A vista, no? -Peloiak bueltan.

Arritxulon zerbezatxoa hartu, eta Zumaiara. Pintxo potea baino hobea. Guretzat bai behintzat.

Por tzierto: gaur Klaudioren urtebetetzea. Zorionak, Klaudio! (zeozer ordaindu beharko dek).

Bidean, aurtengo proiektuei buruz ere hitz egin dugu.

Herri baten sustraiak, Txemi, Gu ta gutarrak… Picu Urriellu…

Batzar bat egin beharko dugu, erabakiak hartzeko.

Gortu!