-Nun ibili zeate?

-Jun eta jun, eta Bertan.

Eginon izan ginen asteartean (hilak 18) Larregi eta biok. Peloia, oporretan ez dagoenez, lanera joan zen txintxo-txintxo. Eta entzun egin behar gainera:

-Hori, hori! Hik egin lana, friend batzuk erosteko.

Eta Peloiak bueltan:

-Nokturna egin behar dezue. Frontala ez ahaztu.

Adar jotzeak adar jotze, 14:30ean Larregi arranplan jaso eta Eginorako bidea hartu genuen.

-Kotxia garbitu beharko dek ba! Hau dek txerrikeria! Zenbat eltxo akabatu dituk?

Egino aldean eguraldia ez zegoen Zumaian bezain garbia. Laino gehiago zeuden eta goiko aldean haize freskoa ere bai.

Autoa herrian utzi, motxilak hartu eta hormara. Askotan izan gara Eginon, baina azkeneko alditik ia lau hilabete pasatu dira, eta berriro ere kostatu zitzaigun pixka bat Berta bidea hasten den lekura joateko biderik egokiena bilatzea.

Iritsi ginen, bero-bero eginda.

Krokisa begiratu eta Larregi hasiko zela erabaki genuen.

Krokisak dioenez, bidea itzaletan egoten da arratsaldez, baina hasiera ikusita beldur ginen ez ote ginen kiskaliko. Ez zen hala gertatu, zorionez.

Lehen luzea ez da oso polita, baina bideak asko irabazten du hortik gora.

Badoa Larregi gorantz.

Eta ni behean, aseguratzen.

Heldu zen lehen bilgunera, eta ni abiatu nintzen behetik gora.

Hurrengo luzeari nik ekin nion.

Posea egin eta aurrera.

Larregi bilgunean.

Eta badator.

Hurrengo luzea berriro ere Larregirentzat. 5c. Oraintxe hasten da saltsa. Krux eta krux. Idoiakua eta Kruxito.

Aspaldian baino hobeto ikusi dut Larregi, konfiantzaz eta behar bezala gortuz.

Ur tantek erakusten dute bidearen hasiera. Ondoren, horma tente jartzen da, baina helduleku ederrak ditu.

Elegante.

Bukatu du luzea Larregik, eta igo naiz ni ere. Hurrengo luzea, laugarrena, niretzat. Hau ere 5c. Arranka!

Pixka bat gorago.

Bilgunera iritsi eta berehala heldu zen Larregi ere, poz-pozik.

-Mutuak ezingo dik esan oraingoan ez degula bidea kateatu.

Handik, oinez egin behar dira hogeita hamarren bat metro, bosgarren luzeari ekiteko.

Iritsi ginen Berta idatzita zeukan plaka batera eta Larregik ekin zion eskalatzeari.

Baina berehala konturatu zen balizatik kanpora zebilela, eta Berta bidea ezkerretik zihoala.

-Destrepatu zak! -bota nion erronka.

Eta bai destrepatu ere.

Jaitsi, ezkerretik aurrerago jo eta hara hurbiltzeko esan zidan, bertatik bertara aseguratzeko.

Bidearen 5c mailako hirugarren luzea zen, eta hirutik bi Larregiri egokitu.

Euria hasita ere, badago non ezkutatu.

Ekin zion Larregik bidearen bosgarren luze eder honi.

Ur tanta zoragarriak. Itsasgarritasuna.

Bilgunera iritsi, abisua eman, eta martxan jarri nintzen.

Kruxean nengoenean, piririripipiririri… Kaben zotz, telefonoa!

“Orain ezin diat hartu ba!” neure artean. Bilgunera iritsi eta telefonoari begiratu nion, ea zer zuen. Larregik ez zuen aukera galdu argazkia ateratzeko.

Bokitx zen. Deitu nion eta ea bertso saiorako sarrera erosi nuen galdetu zidan.

-Aupa, Bokitx! Eskalatzen harrapatu iak!

-Eskalatzen mobilakin? Bertsotako sarrera erosi al dek?

-Ostia, egiya! Erosi iak, faborez!

Eta azken luzea falta zela, susmo txarra hartzen nion eguraldiari.

-Euria egin behar al ziguk?

-Ez, motel!- Larregik.

Eta azken luzeari ekitera.

Gora iritsi nintzenean, zuhaitz lehorraren ondoko tontorrean jartzeko esan zidan Larregik.

Bi zuhaitz lehor ikusten dira orain.

Eta iritsi zen gora Larregi ere. Barrita pare bat jan, zerbeza epel bezain eder bana hartu, motxila bete eta beherantz.

Auto-stop egiten, nokturnarik ez genuela egin erakusteko Peloiari.

Eguraldia Zumaian baino ilunagoa.

Eta iritsi ginen betiko jaisteko bide mugikorrera. Baina bidean txantxetan gentozen Eginorainoko tirolina bat jarri beharrari buruz, Oronak jar zezala Peloiaren eskutik. Hartara, Peloiak aukera izango luke laneko orduetan gurekin Eginon eskalatzeko, tironalinaren aitzakiarekin.

Tirolinak bide hau egingo luke (muñekoa beste aldera begira jarrita, noski).

Zuzen-zuzen Eginoraino! Abiadura Handiko Tirolina!!!!

Azkenean, oinez jaitsi ginen, beti bezala.

Harria eta harria. Eskuinean, goian, Aztorea. Aste honetan bertan, akaso…

Eta bagoaz behera.

Eskiatzen jaisteko modukoa.

Eginora iritsi, kamiseta aldatu (higienea garrantzitsua da) eta Zumaiara.

Banoa ohera. Berandu da eta bihar berriro ere gortu beharra daukagu.

Gortu!