Irrintzi

Gaur, ekainak 19, Aiztondon egon gara Peloia eta biok. Arratsaldeko 5etan bukatu du gaurko lana, eta Zarauzko Itxas Mendi auzoan. Hantxe jaso dut eta Uharte-Arakil aldera abiatu gara.

Giro eskasa gure inguru honetan, baina askoz ere hobea Lekunberritik aurrera.

Gortuko bi gazteok jo ta fuego gabiltza azkenaldian. Bueno, jardun baino gehiago, jardun nahian. Baina eguraldia kontra izaten dugu normalean.

Beste bi zaharrak Gortutik bota ezinik gabiltzanez, gaur bidean pentsatu dugu zatiketa egin beharko dugula, eta gure kontura jardun behar dugula. Ikusiko dugu.

Iritsi gara seiak jota hormaren azpira. Peloiak motxila handia hartu du bizkarrean, materialarekin eta bi sokekin. Nik, berriz, nire atakeko motxila txikia.

-Gidaria eta bezeroa ematen diagu, Peloi! -egin diot burla.

-Eskerrak hurbilketa ez den oso luzea!

Eta, halaxe, berehala iritsi gara hormaren azpira. Bero zegoen, eta bi bikote eskalatzen hasteko prest zeuden. Zer bide hartu dituzten ikusi zain geratu gara, besteetako bat aukeratzeko. Bikote bat Esto si es Chamonix bidean sartu da, eta bestea, Clásica Sur bidean.

Panorama ikusita, Irrintzi bidea aukeratu dugu.

-Hi hasiko haiz edo ni neu? -galdetu diot Peloiari.

-Ni hasiko nauk -animatu da Peloia.

Lehen luzea oso erraza da, eta gustura egin du Peloiak. Betiko esaldia:

-Horrelako 30 luze behar dizkiagu! Biba konforta!

Peloiak motxila handia behean utzi du, baina nik nere motxila txikia bizkarrean eraman dut, ura behintzat eskura izateko.

Bigarren luzea. Nire txanda. Ezagutzen nuen bidea lehendik (duela dozena bat urte edo eginda), eta banekien plakako pauso finak dituela luzeak. Gainera, eguzkitan haitzaren itsasgarritasuna ez da hain ona izaten, eta sufritzen ikusi dut nire burua. Bai sufritu ere. Luzearen azken parabolta txapatu gabe eskuinetik “ihes” eginda iritsi naiz bilgunera. Eskerrak arte eder baten itzalpean dagoela. Izerditan blai: beroa, nerbioak… Ura edan eta Peloiari igotzeko agindu diot.

Hari ere kostatu zaio, baina ederki iritsi da bilgunera.

-Hurrengo luzea nondik deu? -galdetu dit.

-Hiru bide zeudek: ezkerrekoa, Clásica sur; erdikoa, Irrintzi; eta eskuinekoa, Fliparax.

Beraz, erditik jo du, txintxo-txintxo. Bilgunean esan duen moduan, asko igartzen da horman aurten ordu gutxi pasatu ditugula. Konfiantzaz eta  nahiko flojo gabiltza.

-Larunbatian berriro ere gortzea jun behar diu, e! -bota dit.

-Atxartera, lehen ere han ederki ikasi genuen eta! -jarraitu du.

Hirugarren luze horren bukaeran, iruditzen ari zitzaidan Fliparax bidearen aldera jo nahi zuela, eta ezkerretik joateko esan diot.

Iritsi da bilgunera, eta joan naiz ni ere. Luze hau askoz ere hobeto igo dut, baina burua hurrengo luzean neukan eta ez nengoen batere lasai.

Bilgunera iritsi naizenean, esan dit luzearen bukaera eskuineko pitzaduratik egin behar dela, nik egin dudan moduan, eta ez ezkerretik, nik Peloiari agindutako moduan.

Urduri nengoen. Luzeari ekiteko beldurrez.

-Ingo al dek hik, Pelon? Eske no me encuentro… -esan diot.

Hastera zihoanean, berriz:

-Ze ostia! Gortu in behar diu! Ingo diat nik, gaizki bada ere.

Eta abiatu naiz. Eta eskerrak. Luze horretan gozatu dut gehiena. Pitzadura eder batetik hasten da. Gozada hutsa. Plaka bat pasatu ondoren, inurritegi bat zapaldu dut eskuineko eskuarekin, eta inurriak besoan gora etortzen hasi dira.

Laster alde egin dut handik.

Bilgunera iritsi naizenean, pozik zoratzen nengoen. “Eskerrak gortu degun” esaten nion nere buruari. Gauza ederra da, niretzat behintzat, astegun batean horrelako aukera izatea.

Prestatu dut bilgunea, eta hasi da Peloia ere gorantz.

Giro mundiala zegoen, baina mendebaldean lainotuago ikusten zen.

“Bideo” bat:

Luzea bukatzen.

Rapela prestatu eta bigarren bilguneraino jaitsi gara, bi sokak elkartuta. Handik beste rapel bat, eta lurreraino. Barritatxoa jan, trasteak jaso eta poz-pozik autora.

Autora iritsi garenean, Peloia konturatu da beste auto baten kristal hautsi bat zegoela, justu gure autoaren ondoan. Han bertan hautsitakoa, beraz.

-Hemen ere lapurretan ibiltzen al dira?

-Fiatu hadi!

Eta horrela joan da gure gaurko kontua. Larunbatean, Berta egitera, malloia errekuperatzera.

Gortu!

5 thoughts on “Irrintzi

Utzi erantzuna Axi(r)i Utzi erantzuna

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude