Atzo, azaroak 24, Aiztondora bueltatu ginen Peloia eta biok, baina oraingoan Peaso ere gurekin eraman genuen.

Hasiera batean, Eginora joateko asmoa genuen, Lore festa egitera. Baina Peloiak esan zidan Lopek ere bazuela zerbait egiteko gogoa. Wathsap bat bidali nion ostiralean, baina ezin omen zuen.

Ondoren, mezua bidali nion Peloiari:

-Esango al zioat Peasori?

-Bale -Peloiak bueltan.

Halaxe, Peasori abisatu, eta hark baietz, gustura etorriko zela.

Goizeko zazpietan egin genuen hitzordua arranplan. Peloiak autorik ez daukanez, nik eraman nuen atzo ere. Urte amaierako batzarrean pneumatiko berriak erosteko dirua eskatu beharko dut.

Jaso nituen biak arranplan eta abiatu ginen. Estropeaturen bat ere ikusi dugu, etxerako bidea aurkitu ezinik. Gaztea izatea zer den!

Bidean, poliki-poliki argitu zuen egunak. Kostata, beti bezala. Iritsi ginen Uharte-Arakilera eta han geldialdi txiki bat egin genuen. Peasok nahiago izan zuen kantinplora han bete, Amaiako plazako iturriko arkatz gustuko urez bete baino.

Ur gutxi botatzen zuen iturriak, eta oinez zetozen batzuek esan zioten Peasori auzotarren bat ariko zela ura lapurtzen, iturriak askoz emari handiagoa izaten duelako normalean.

Hormaren azpian autoa utzi, motxila bizkarrean hartu, eta berehala iritsi ginen. Lehor-lehorra ere ez zegoen horma, baina Ainhoa bidea, buruan geneukana, egiteko moduan zegoela zirudien.

Hemen atzoko gonbidatua.

6º C-ko tenperatura eta haize freskoa. Haize indartsua ez, baina nahiko lan atzaparrak berotzeko. Hemen ekipoa.

Hiru ginenez, sokaburuan Peloiak bi luze eta nik beste bi egitea erabaki genuen.

Peloiak ekin zion lehenengoari.

Luze erraza da, baina hatz puntak gortu! egiten ziren hotzarekin.

Bilgunera iritsi eta dena prestatu zuenean, hasteko abisua eman zuen.

-Hasi heu, Peaso -esan nion.

Eta han joan zen.

-Begiratu txori txikiari!

-Horrela hobeto!

Ni abiatu naiz azkena. Bilgunean elkartu garenean, bigarren luzeari ekin zion Peloiak.

Pixka bat gorago.

Aurreko luzean bezala, Peaso bidali nuen aurretik, Peloiak hasteko agindu eman zigunean. Luzearen hasieran ezkerrera jotzen da, eta ondoren, plaka batean gora zuzen.

Hemen Peaso plakan sartzen.

Hortik aurrera bidea pixka bat zailagoa da, eta Peasori parabolt bat atera zitzaion ezkerreko oinaren azpian.

Baina ez dago horren froga dokumentalik.

-Oyes! Hori ezin dek zapaldu!

Baina ezin izan omen zion tentazioari eutsi.

Hurrengo bilgunea, bigarrena, ez da oso erosoa, bilgunetik zintzilik egon behar delako. Hala ere, bat edo bi ondo samar egoten dira, baina hirugarrenak enbarazu dezente egiten du. Hurrengo bi luzeei nik ekin behar nienez, bilguneraino joan nintzen, eta Peasori esan nion azken paraboltean geratzeko, lasai egoteko moduko lekua da eta.

Han egon zen zintzo-zintzo.

Hemen Peloia eta biok bilgunean, “kanbiazoa” egiten.

Bi soken muturrak hartu, Peloiari neurea utzi eta gorako bideari ekin nion.

Peloia aseguratzen, eta ni gorantz. Bitartean, Peaso argazkia ateratzen bere aparkalekutik.

Luzearen bukaera aldera, nahikoa ur aurkitu nuen horman, baina, hala ere, ez zion gehiegi eragiten gure bideari.

Hirugarren luzea amaitzen.

Iritsi nintzen bilgunera eta hasteko agindua eman nien, dena prestatu ondoren.

Zintzo etorri ziren biak. Peaso luzea hasten.

Poliki, baina seguru.

Hirugarren bilgunea ere ez da bereziki erosoa.

-Kauenlamar! Hurrenguan banku txiki bat ekarri behar diagu minibar eta guzti! -Peloiak.

Eta berehala abiatu nintzen, zail samarra ikusten nuen arren laugarren luze haren hasiera hura. Nahiko lan izan nuen hasieran, eta dotoreziaren erakustaldirik egin ez arren, librean jarraitzeko gai izan nintzen.

Luzearen amaieran, Clásica Sur bideko sabaitxoa eskuinean uzten da, eta ezkerreko aldetik bukatzen da bidea. Hala ere, bilgunea bera da, eta txukun-txukun dago gainera, parabolt berriekin. Ez dauka Fliparax bidearen azken bilgunearen itxurarik. Hark konfiantza gutxiago ematen du, paraboltak herdoiltzen hasita daude eta.

Agindua eman nien, eta hasi ziren.

Badator kasko zuri bat. Eskerrak urdina ez zen.

Peaso luzea amaitzen, sabaiaren ezkerreko aldetik.

Hori dek sasoia!

Bilgunera pozik iritsi zen:

-Earra largua! Ederki egin diat pare bat A0rekin.

Hala ere, bigarrena gustatu omen zitzaion gehiena. Seguruena bilgunean gurekin egon beharrean, bake santuan egon zelako.

Iritsi zen Peloia ere, eta rapelatzeko sokak prestatu bitartean, hizketan hasi ginen.

-Hi! -Peloiak- Esan al hioan X jaunari gurekin eskalatzera etortzeko?

-Horixe! -nik.

-Ezetza asmatu zeinek galdetu zidan atzo ea gaur berarekin eskalatzera joan nahi nuen? -galdetu zuen Peasok.

-X jaunak? -Peloiak eta biok batera.

-Bingo! Eta esan nitxion: ni banatxiak Apolokin eta Peloiakin. Etorri hadi!

Baina X jauna mutu geratu omen zen. Ez du Peloiarekin eta nirekin etorri nahi. Ez omen da fidatzen. Peasok kontatzen dionean zer tratu txar eman diogun, orduan bai ez dela gurekin etorriko.

Lehenengo rapelean, bigarren bilguneraino jaitsi ginen. Lehendabizi Peloia, bere shunt berri flamatearekin; gero, Peaso, eta azkenik, ni.

Ahaztu zitzaidan galdetzea Peasori ea ordura arte inoiz rapelik egin zuen. Hurrengoan galdetu beharrik ez. Bilgunean geundela, hurrengo rapela prestatzen, mutiko bat ari zen bigarren luzea egiten. Esan genion pixka bat itxaron beharko zuela gu jaitsi arte. Eta hark, lasai egoteko, ez zegoela arazorik. Peasoren aparkaleku berean egon zen hura ere.

Berriro ere ordena berean jaitsi ginen.

Ni lurrera iritsi nintzenean, bi pajaruei eskua eman nien, trasteak motxilan sartu, Peasok atera zituen barrita moduko batzuk jan eta autorantz abiatu ginen.

Bidean, basoaren hasieran dozena erdi bat lagun zeudela ikusi genuen. Eskaladako azalpenak ematen ari ziren. Bilguneetan nola funtzionatu behar den eta abar. Eta Peasok kuriosidadea zeukanez, zuzen jaitsi beharrean haien ingurutik pasatzeko proposatu zigun. Nik uste nuen ordurako, guk emandako azalpenekin, saturatuta egongo zela mutila. Baina ez. Aguante ona dauka.

Gustura geratu zen behintzat Peaso. Gu bezalako “maisuekin” ederki moldatu omen zen. Ez da makala. Guri “maisu” esatea ere, Gortuko azken bi egoskorrei. En pin.

Autoan sartu eta Zumaiara. Txikixan kaña eder bana hartu eta bakoitza bere habiara.

Plazer hutsa dira horrelako larunbat goizak.

Gortu!