Irati Manzisidorren analisia Gipuzkoako Txapelketaz

Zorrak kitatze aldera, eta emandako hitza betetzeko asmoz, hauxe da
Irati Manzisidor arraunlariak asteazkenean irabazi zuten Gipuzkoako Txapelketaz egindako analisia. Ostegunean idatzita dago.

“Atzokoa emozioz jositako eguna izan zen Esperantzako tostetan izan ginen neskontzat. Arratsaldeko lehenengo orduetatik jakin nuen hura ez zela besteak bezalako eguna izango, hasteko eta behin, entrenamenduetan ez bezala, ez baikenuen berandu iristeko gaitza dugunon zain egon beharrik izan. Izan ere, bagenekien atzokoa ez zela nolanahiko eguna, asko baitzegoen jokoan. Alde batetik, emakumezkoen lehenengo traineru txapelketa irabazi genezakeen. Bestalde, printzipioz, atzoko estropada irabazten zuena izango zen arraunlarien artean hain preziatua den Kontxako banderan lehiatzako txartela lortuko zuena. Eta azkenik, eta nire ustez garrantzituena, hainbat eta hainbat urtetan gizonezkoak nagusitu diren kirolean emakumeoi eskaini ziguten hitza, eta guri zegokigun hitz hori ahotik bota beharrean uretan adieraztea, emakumeok ere arraunean txukun egiteko gai garela frogatuz.
Donostiarako bidean, beste egunetan egin genuen bezala, irabazteko genituen posibilitateez edo “esperantzez” jardun genuen: tolosarrak arraunean ongi egiten dutela baina itsasoan esperientziarik ez zutela, hondarribiarrak oso ondo prestatuta zeudela baina aulki mugikorrean ibiltzen ohituak zeudela… denetatik entzun zitekeen han baina egia esan alfer samarrik jardun genuen, aurkariak uretan lehiatzen baitira benetan. Nik ez nuen lehiarekin gehiegi itsutu nahi, uneaz gozatu nahi nuen eta txikitan aitaren bizkarrean nengoela Donostiako arranplatik behera trainerua jaisten ari ziren mutilen aurpegietan ikus zitekeen zirrara neure azalean sentitu; eta nola ez, bueltatzean arraunak igotzeko aukera bagenuen askoz ere hobeto.
Honela, iritsi ginen Donostiara. Autobusetik jeitisi eta egiten zuen beroaz gehiegi kexatu gabe arranpla ingurura hurbildu ginen. Ordutik hasi eta gauean etxera iritsi arte igarotako une oro amets baten modukoak izan ziren, 14 neskak errealitate bihurtzeko aukera izan genuen ametsa.
Estropadari oso hasiera ona eman genion eta egindako irteera onak eta jarraian egindako luzeak beste bi lehiakideengandik aldentzeko aukera eskaini ziguten. Ziabogan berriz, ez genuen gehiegi arriskatu nahi eta patroiak ziaboga zabal samarra hartzea aukeratu zuen, olaturen bat etortzen bazen ere. Ez zen olaturik etorri ordea eta ziaboga kaskar hartan denbora desente oparitu genien aurkariei. Estropadaren erdia falta zen oraindik eta Esperantzak ez zeukan bandera beste inori oparitzeko asmorik. Baina, hala ere, urduritasunak eta esperientzia faltak lagundurik burua galdu genuen eta bigarren luzea aurrenekoa baino askoz ere kaskarragoa izan zela onartu behar da. Hondarribia geroz eta gertuago ikusteak urduri jarri gintuen eta baborrean geneukan ontzi berdeari erreparatzen hasi ginen geure lanari heldu beharrean (patroiak halakorik ez egiteko behin eta berriz errepikatu bazigun ere). Hala ere, eta geure akatsak izan bagenituen ere, ontziaren puntan nindoanez, argi eta garbi ikusi nuen gurea izan zela helmugetako balizetatik igaro zen lehenengo ontzia. Berehala altxa nituen gora eskuak, eta arnasa bueltatzeko indar gehiegirik ez banuen ere, oihu handi bat egin nuen, beste askorekin batera.
Bandera uretan bertan jaso genuen eta bertan arraunak jaso genituen arren arranpla parean altxa izanak beste zirrara bat sorrarazi ziadala esan behar dut. Ordutik aurrerako guztia sinestezina izan zen, baina batez ere traineruko koloreen jabe diren bi herrietan jasotako harrerak aipatu nahi nituzke. Lehendabizi, kolore marroiaren jabe den Getariara joan ginen. Bertan, txistulariekin eta bertaratutakoekin udaletxera igo, balkoitik lortu berri genuen bandera astindu, eta jateko aukera izan genuen. Zumaian berriz okupatu berri den gaztetxeak eskainitako harrera beroa jaso genuen: arraunekin egindako arkua ikusitakoan buruko ile puntetatik hasi eta hanketako behatz puntetarainoko zirrara sentitu nuen eta zer esanik ez aurreskua egin zigutenean edo bertsoak abestu zizkigutenean. Mila esker guztiagatik.
Amaitzeko esan, helmugako balizak igaro eta eskuak altxa genituenetik 24 ordu igaro badira ere atzokoan Esperantzaren barnean joan ziren neskon aurpegietan irribarreak bizirik darraiela. Ez irabazi genuelako bakarrik, baita atzoko helmugako baliza haiek beste estropada bateko irteerakoak izateko aukera dutelako ere”.
.

Mikel Olasagastiren analisia Gipuzkoako Txapelketaz

Esperantza aurrena, Telmo Deun laugarren

Esperantza galtzen den azkena dela nioen eta… Getariarren Esperantza ontziak irabaztea lortu zuen Zumaia eta Getariako neskez osaturiko arraunlariekin. Zorionak eman behar beraz! Telmo Deun ontziaz berriz zer esan… Azkenera arte dominen borrokan aritu arren, ez da posible izan helburua lortzea. Ilusioa egiten zigun domina bat lepotik zintzilik itzultzea etxera; ez zuen axola zein koloretakoa, edonorekin konformatzen baikinen. Baina ezta posible izan!

Irteera ederra jo ostean, estropada burua hartzea lortu genuen Oriorekin batera. Lehen luze bikaina egin genuen, eta onenen parean ikusi genuen gure burua. Orduan patroiak Donostiara heltzean esaniko esaldi batekin gogoratu nintzen: “Ni enauk lotsatuko aurrena etortzeaz”. Ezta ni ere erantzun nion neure buruari, baina oraindik 3 luze falta. Jo eta su jarraitu behar lanean beraz! Bigarren luzea ere ez zen txarra izan, baina San Pedrok eta Oriok ihes egitea lortu zuten eta orduan brontzezko domina ziurtatzen zuen hirugarren postua zen jomuga. Enbata ontzia atzean uztea lortu genuen, baina bagenekien Hondarribiarren denbora kontutan hartzeko modukoa zela. Horrela, hirugarren luzean patroiak erreferentzia hau eman zigun: “Hondarribia 2 segundu aurretik, aiba hamarrekua!”. Eta guk esanak beteaz txanpa ederra jo eta kanpoko balizetara denbora berean heltzea lortu genuen.

Azken luzea beraz inoiz baino erabakigarriagoa zen. Genituen indar apurrak agortu beharra zegoen helburua lortzeko eta halaxe egin genuen, baina alferrik. Laugarren postuarekin konformatu behar, galtzaileen artean lehenak. Traineru barruan zapore gazi-gozoa zegoen, estropada polita egin baikenuen, baina domina 5 segundu eskasera geratu baitzen.

Hala ere, zapore gazi-gozo hori berehala kentzeko aukera dugu asteburu honetan Galiziako uretan. Moaña eta Riveiran ditugu estropadak eta helburua betikoa: txanda irabaztea. Hortik aurrerakoa besoak zabalik ditugula hartuko dugu, baina badakigu txanda irabaztea lortuz gero ez garela onenen lehiatik urrun izango. Galiziako estropada eremuek eta haizeak eragina izaten dute, eta laguntza pixka bat izanez gero, nork daki zer gerta litekeen. Beraz, Galiziako haizeak nondik jo eta Goikok behingoz kale ona ateratzeko esperoan geratzen gara arraunlariok.

Telmo Deun laugarren Gipuzkoako txapelketan

Telmo Deun laugarren izan da Gipuzkoako Txapelketan. Oriok irabazi du, bigarren San Pedro izan da, eta hirugarren Hondarribia. Zumaiarrak azkeneko txandan lehiatu dira, eta hirugarren bukatu dute, oriotarren eta pasaitarren atzetik, eta zarauztarren aurretik.
Lehen laurak saikatzen direnez Euskadiko Txapelketara, bertan izango da
Telmo Deun. Lekeition jokatuko da, uztailaren 31n.

Luxiak honela ikusi du gaurkoa: “Gustura nago egindako estropadarekin, baina nahi genuen aurreneko hiruretan sartzea, eta lortu ez dugunez, pena pixka bat daukagu. Zarauztarrak atzean genituela ikusita, pentsatu dugu hirugarren izango ginela, baina lehen txandan, Hondarribiak denbora hobea egin du. Azken luzean galdu dugu haiei aurrea hartzeko aukera”.

Zumaia-Getaria, Gipuzkoako txapeldun

Zumaia-Getariak Gipuzkoako Txapelketa irabazi du gaur, Donostian. Hondarribiari segundo pasatxoko tartea kendu dio, eta Tolosaldeari 31 segundokoa.
Aurreneko luzean aldea atera diete zumaiarrek eta getariarrek hondarribiarrei, baina bigarren eta azken luzean estu ibili dira. Oso luzea egin zaie azkeneko zati hori, eta estropada galduko zutela ere pentsatu dute traineru barruan. Esperientzia falta nabari izan dutela kontatu digu Irati Manzisidorrek. Baina, lanak bukatuta eta bandera eskuan, oso pozik daude. Gustura ibili dira, eta Donostian arraun egitea ikaragarria dela esan digu.
Bihar, Irati berak aztertuko du gaurko estropada blog honetan.

Mikel Olasagastiren analisia

Hemendik aurrera, estropada guztien ondoren, analisia egingo du
Mikel Olasagasti arraunlariak. Hauxe da aurrenekoa:

Gustura egindako lanarekin 
 

Zorteak ez digu gehiegi lagundu asteburu honetan, baina emaitzak ez dira txarrak izan: larunbatean seigarren eta igandean zortzigarren. Batek baino gehiagok sinatuko zituen emaitza horiek denboraldia hasi aurretik, baina gaizki ohitzen hasiak geunden eta…
 
Asteburua benetan gogorra izan da. Txandak lehen aldiz sailkapenaren arabera osatu dira eta horrek emozioa ekarri die estropadei. Arraunlariak ere horren zain geunden, aurkari zuzenak alboan izan eta indarrak parez-parez lehiatzeko. Argi geratu da ordea, ez dagoela harrotasun handirik.
 
Gure helburua txanda irabaztea zen, baina oraingoan ez da posible izan. Hala ere gustura aritu gara arraunean eta emaitzarik txarrena zortzigarrena bada ongi etorria izango da. Zarautzek eta Pedreñak erakutsi dute indartsu daudela, baina ez daitezela gehiegi deskuidatu! Cabo berriz, zer esan hauetaz ez dakizuenik? Egoskorrak dira benetan eta ez dute amaiera arte etsitzen. Inork ez ditu nahi alboan, baina ezta beraiek ere gu. Ehunenekoek paper garrantzitsua jokatzen dutela eta, kasu honetan, balantza gure aldekoa izan da.
 
Indartsuenen artean Castro eta Urdaibai aipatu behar. Bi taldeak selekzioak dira eta uretan argi geratu da hori. San Pedroren lana ere aipatzeko modukoa da, Libia ontzia erregulartasun handia erakusten ari baita denboraldi osoan zehar. Talde hauekin lehian aritzeko kiniela guztietan sartzen ziren Orio eta Hondarribia ere, baina denboraldi hasiera honetan ez dute euren maila eman uretan. Esan liteke liga honetako dezepzioak izan direla.
 
Eta aurrera begira zer? Asteazkenean Gipuzkoako Txapelketa jokatuko dugu Kontxako badian, eta ea posible den domina lortzea. Ohorezko txandan aritzeko txartela lortu dugu eta gure mailarik onena emanez gero, ez gara medailen dominen lehiatik urrun ibiliko; esperantza horrekin goaz eta esperantza galtzen den azkena denez…

Telmo Deun zortzigarren Plentzian

Telmo Deun zortzigarren izan da gaur, Plentziako Ikurrina estropadan. Bere txandan hirugarren bukatu du, eta sailkapen nagusian postu bat galdu; orain, zazpigarren da, Pedreñak aurrea hartu baitio.

Sailkapenak ‘sailkapenak’ atalean daude.

Hauxe da Luxiaren balorazioa: “Arraunean ondo egin dugu, aurreneko kalea txarrena zela ikusita. Batez ere, etortzeko zen eskasa. Orio ere ikusi dugu ezinean ibili dela kale horretatik. Egin dugun arraunketa onerako, emaitza hobea merezi genuen, baina halaxe atera da. Hurrengoan, agian, alderantziz gertatuko da”.

Telmo Deun ondo Pedreñan: seigarren

Telmo Deun seigarren izan da Pedreñan, San Miguel ligako seigarren estropada puntuagarrian. Sailkapen nagusian ere seigarren jarraitzen du. Bihar, 12:00etan, Plentzian ariko da, bigarren txandan, Cabo, Pedreña eta Zarautzekin batera.

Sailkapenak ‘sailkapenak’ atalean daude.

Luxiak honela aztertu du gaurkoa: “Ondo ibili gara, eta gustura gaude. Laugarren kaletik joan gara, eta ez zen onena. Ondorioz, handik joateko, txukun jardun dugu. Lehen bi luzeetan kosta egin zaigu egonkortzea, baina azken bi luzeak onak egin ditugu. Bukatu ere ondo bukatu dugu, Cabori amaieran aurrea hartzea ez delako lan erraza izaten”.

Telmo Deun gero eta hobeto: gaur, hirugarren

Telmo Deun hirugarren sailkatu da gaur X. Telefonica Banderan, Donostian. Itsasoa oso mugitua zegoen, baina eragin gutxiena izan duen txandan joan da gure trainerua. Ederki baliatu dute aukera arraunlariek, orain arteko posturik onena lortzeko. Sailkapen nagusian postu bat aurreratu dute; orain, seigarren dira. Datorren asteburutik aurrera, sailkapenaren arabera banatuko dituzte txandak, eta Telmo Deun bigarrenean ariko da, Pedreña, Cabo eta Zarautzekin batera.

‘Sailkapenak’ atalean dago sailkapena.

Luxiak honela aztertu du gaurkoa: “Ona izan dela esan beharko da. Txandan zorte ona izan dugu, baina balizetan txarra. Kanpora joateko ez zen kale onena, eta ez gara ongi joan. Etorri, aldiz, hobeto etorri gara. Nik uste dut lan hobea egitea bageneukala. Arkoteri ez diogu orain arte bezalako tartea atera, bukaeran aldegin diogulako soilik, eta hobeto egiteko kapaz ginelakoan nago”