Ez, ez da hotel bat, baina ez nekien 3 izar edo 5 jarri. Larregik esan beharko du. Zuekin, jaun-andreok: Birra Mooooooooreti!!!
Txalo bero bat.
Gaur, abuztuak 20, Ziordian izan gara Larregi eta biok. Arratsaldez, gure kasuan harrigarria bada ere. Baina, asmatu dugu. Goizean zapar ederrak bota ditu. Eta arratsaldean ere, bidean gindoazela, Arrasatera iritsi baino pixka bat lehenago, euria ari zuen. Arrasatek Mordor ematen du azkenaldian.
Eguerdiko ordubata jota, Itturrikin egin dut topo Erribera kalean.
– Ze! Gaur ez al zuazte mendira?
-Bai. Arratsaldian guaztik.
-Ze, paetea?
-Bai. Gortu biharra ziok.
Ez du ezer esan, baina muturra okertu du pixka bat. “Honei ez ziok onik egiten” pentsatu dut nik. Nola ibiltzen garen jakingo balu, lasaiago geratuko litzateke. Nork daki, agian Iturrimurri egitera ere animatuko litzateke.
Presaka bazkaldu, eta Larregirekin kafea hartzera joan naiz Erniora. Han zegoen Igone, gure irakurle finetako bat. Kafea hartu eta martxa. Laurak ondo jota utzi dugu autoa Ziordian, eta abiatu gara, tirriki-tarraka.
Atxiperre dexente motxilan, eta giro ederra, batere berorik gabe.
Hor dago gure gaurko pareta.
Azken unean, bidea dezente okertzen da.
Azkenean, ia biderik gabeko baso txiki batean barrena, iritsi gara.
Ia-ia bostak dira. Gizon preparatuba gauza haundia da, eta nik, bada ezpada ere, frontala ekarri dut. Inoiz ez dago jakiterik gauak noiz harrapatuko zaituen.
Hasi da Larregi lehen luzearekin borrokan. Lehen luzea izateko elegantea dela pentsatu dut nik neurekiko.
Badoa plakan gora. Harria, ikaragarri ona. Ona, kazula-kazula.
Gora bihotzak.
Larregik lehen luzetik hasierako bilgunera ateratako argazkia.
Nire txanda. Iritsi naiz lehen bilgunera eta zuzenean bigarrenaren bila abiatu naiz.
Trantsizio hutseko luze bat da. II. mailakoa.
Hor nago bigarren bilgunean. Ez dira anteojuak, argazkia borroso dago.
Eta Larregi lehenengoan, bigarrenetik ikusita.
Hirugarren luzeari Larregik ekin dio. Gaurkoan, ondo ikasita ekarri du luzeen banaketa.
Lehen luzea ederra izan da; bigarrena, trantsizio hutsekoa. Hirugarrena, berriz, gora zihoan ahala gozatzen ari zen Larregi.
Tubo moduko batean sartu da. Izugarrizko heldulekuak zituen, jesukristoren itsasgarritasuna (adherentzia esaten dute, horretaz dakitenek).
Berehala iritsi da bilgunera. Nire txanda. Abisatu dit luzea ederra dela benetan. Eta hala izan da.
Asko gustatu zait niri ere. Peloiak ere izugarri gozatuko zuen, baina bere garaian soldaduzka egitea ahaztu zitzaionez, orain goardia tokatu zaio. Pena da. Baina bueltatuko gara Peloiarekin eta kamiseta berri flamanteekin. Hau hiretzat dek Wali: “noizko agindutako .eus-eko kamiseta termiko edo tekniko edo eztakitzer horiek? Oporrak ez dituk ba betirako izango”.
Beno, haria galdu gabe. Hirugarren luzean goaz oraindik, eta bidea luzea da.
Tuboan sartuta.
Hurrengo luzea bideko gakoa da. Bidean pixka bat kezkatuta nentorren gaur, betiko beldur punttu horrekin. Banekien luzea niretzako zela, Larregik laguntasun osoz utzita. Eta Itturriren mutur okerrarekin akordatu naiz une batez. Keba, broma da.
Gustura ekin diot luzeari.
Luze hau ere zoragarria izan da. Diedro batetik hasi, plaka batera igaro eskuinera (hor zegoen pauso tonto xamar bat) eta zulo ederrak zituen plaka batetik amaitzen da luzea. Gaizki kalkulatuta edo ez dakit zergatik, bidean konturatu naiz espres bat faltako zitzaidala. Ondo amaitu dut luzea, hala ere.
Hemen Larregi Laugarren bilgunetik ikusita.
Hurbilago.
Eta luzea bukatzen.
Bilgunera iritsi denean, goseak nengoela esan diot. Adrenalinaren ajeak.
Zerbezarik ez dagoenean…
…ez dago edari txarrik.
Larregiren ipurdia, eta atzean Beriain eguzkitan (bista ona edo zoom ona daukanarentzat).
Hurrengo luzea, bosgarrena, Larregirena da.
Abiatu da.
Aupa, Mauritzia!
Ai, ai, ai, ai!!!!
Konturatzerako, bakarrik utzi nau bilgunean. Eskerrak eserleku ederra aurkitu dudan, galtzak urratzeko. Auskalo, akaso puntueusen bigarren ekipajean galtzak ere emango dizkigute (termikoak edo teknikoak, berdin dio).
Paisaje polita daukat aurrean hala ere.
Norbait honaino iritsi bada (irakurtzen, esan nahi dut), zorionak bene-benetan! Lehiaketa bat edo zeozer prestatu beharko dut zuentzat.
Aurpegi honekin geratu naiz ni bitartean bilgunean.
Iritsi da Larregi eta abiatu naiz ni ere.
Hemen ni bilgunera iristen.
Hurrengo luzea, seigarrena, trantsizioko horietakoa izan da, berriro ere.
Zazpigarren eta azken luzearen hasieraraino joan naiz. Han kordino lodi bat zegoen harkaitz-zubi batean pasatuta, eta Larregik (gizon prestatuba hau ere) friend batekin gortu du bilgunea.
Piura honekin ekin diot. Hori bai, aurrez baimena eskatu dut, luzeari nik ekiteko. Gizon edukatuba gauza haundia da.
Luze hau ere benetan ederra izan da. Hasiera bertikala, flipatzeko moduko ur-tantak, ezkerrera trabesiatxoa, eta ur-tantak berriro ere. Ederra benetan. Zorionak bidea zabaldu zutenei. Inguruko ederrenetakoa iruditu zaigu.
Txapa utzi eta banoa gora, poliki-poliki. Baina, aurrena, pose txiki bat.
Segi gora.
Iritsi naiz. Badator Larregi ere.
Harkaitza, beste behin ere, izugarri ona. Lapazorriya baino itsaskorragoa.
Tarteka harri sueltoa eta bloke arriskutsu batzuk bazeuden ere (orain pare bat gutxiago), bide honetako harria mundiala da.
Eta goian gaude. Zazpiak eta laurden dira. “Ez gaittuk makalak!” esan diogu elkarri. Bi ordu eta laurdenean bentilatu dugu bidea!
Txokolate pixka bat jan dugu. Gaur jel-zalea falta zen, baina Larregik barrita pare bat eraman ditu, txokolateaz eta fruitu lehorrez gain. Gauzak aldatzen ari dira. Hau penagarri da!
Soka hau zer da, gorria edo laranja? (Hau lehiaketarako galdera bat izan liteke. Zergatik ez)
Wathsapp bat bidali diot Itturriri, lasai egoteko, sanoysalbo gaudela.
Larregiri materiala lapurtu nahian. Ez dago erraza.
Gezurra badirudi ere, zerbeza baten izena duen bidea eskalatu ondoren, akuarius edan behar izan dugu. Nora begira ote daude sponsorrak?
Puntu gorriei segika, beherako bidea hartu dugu, ekialderantz (bai, no?).
Kanteratik barrena, behera iritsi gara.
Eta irribarre handi-handi banarekin, autoan sartu eta Zumaiara. Eta ordu hauetan, kronista gaixoa, irakurleei zor dien errespetuagatik, idazten! Hau mixeria! Eskerrak oporretan nagoela.
Gaurkoa plazer hutsa izan da. Gortu!
(Oharra: idazten hasi naizenean “gaur, abuztuak 20” jarri dut, baina, dagoeneko, abuztuak 21 da. Ondo lo egin).
